"Hüzün çağlar acı büyütür,
Bir daha hangi iklim yeşertecek
tohumunu sevdanın?"
Yitirecek bir şeylerimin olmasını isterdim diyor şair ve de yitirmek...Yitirmek belki hayata bağlardı beni.Oysa, ne karamsar olacak kadar bir yitirmişliğim ne de bıkkınlık duyacak kadar bir yaşamışlığım oldu... Kimsesizken zaten hiç bir gidiş acıtmıyor içimi,bu kadar dışındayken dışına alışmışken hayatın hiç bir yaşamışlık yormuyor beni....
Hep en tenhasında kalabalıkların,sokağın sonundan,şehrin en dip noktasından bir yaşamışlık... Aynalara yansıyan siluetimin silineceğinden korkarak sustum ben!Hep anlamadıklarıma ekleyerek anladıklarımı,daha çok kırıp daha çok kırılarak acı çekerek;yarasız yapamıyor içimdeki kentin ışıyan sureti.Önce bir ülkeyi,sonra diğer ülkeyi sonra dünyayı ve insanları düşlüyorum eksikliğimi,yalnızlığımı ve çaresizliğimi... Çok uzaklara gitmek istiyorum,anlımı cama fikrimi boşluğa bırakıp,duraklardan geçiyorum,gideceğim yolun bir an önce bitmesinden korkarak gidiyorum ama gittiğim yerin düşlediğim o uzaklar olmadığını biliyorum.Daha bir yalnızlaştırarak,daha bir çirkinleştirerek insanların kendi katilleri olabildiklerini öğreniyorum her suskunlukta.
Şimdi daha iyi anlıyorum,anlaşılmak alçalmayı,anlamak acıyı beraberinde getiriyor.Anlaşılmak büyünün bozulmasına,anlamak büyülenmeye benziyor,bu efsun korkularımı ve karanlığımı çoğaltıyor,beni yalnızlaştırıyor,göz kapaklarımı açmamı zorlaştırıyor.Sevgi... İnanç... Emek... Ben hep inanarak ,inanmanın sevgiyi getirdiğini,sevginin inancı gerektirdiğini ama doğruların söylendiği anlamına gelmediğini bilerek,emek/
"İşte ellerimde yüreğim,titreyen.
Ben bütün suskunluğumu gözlerime
ıslatıyorum.
Hangi yağmur çizecek gecemi?"
Yeniden bir eksiklik olduğunu hatırlıyorum yalnızlığın,eksik yanlarımız ya vuruluyor,ya dönüyor yada... Eksikliğin açtığı boşlukta durmadan çoğalan bir karalık ve hüzün var,
yavaş yavaş unutulan gülümsemeler ve sevmelerde olduğu gibi.Neden diyorum,içimi yüzüme vuran bu eksiklik!Gözbebekler
"Al incilt gözlerimi,
birazdan patlayacak korku
sağanakları.
Ben yine kendimi seçerek kaybedeceğim yaşamı..."
8 Ağustos 2007 Çarşamba
Hüzün çağlar acı büyütür
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder