Büyü bozuldu

Goethe konuşturur Faust’ u .”Bu yaşıma kadar binlerce şey öğrendim. Doktor oldum , saygın bir ismim oldu… “ Devam eder konuşmaya, zihninde var ettiği insanlarla birer birer karşılaşır. Hikayenin başından sonuna kadar oturduğu sandalyeden hiç kalkmamıştır aslında. Faust kurgularla yaşar, bir şekilde hayatına giren herkese kurgusunda yer verir. En büyük düşmanına Mephisto der ve başlarla maceraya. Çünkü en büyük düşmanı her ne ise -ki biz bunu bilmiyoruz- ona yardım edecek tek varlıktır. Yani bugüne kadar sevdikleri tarafından yapılan yardımın yeterli olmadığı şeyler onu bu hale getirmiştir. Hikayenin başında Mephisto onunla bir konuda anlaşır. Fakat ben hiçbir zaman onların ne için anlaştığını anlayamadım. Mephisto -yani şeytan- bir şey karşılığında onun ruhunu alacağını söyler. Ama hikaye boyunca ne karşılığında olduğu belli olmaz. Her seferinde bu “şey” Faust’un o an arzu etttiği şey olmuştur. Yani şimdi “olamadığı” şeyi oldurmak için başvurur şeytana. Cadılarla karşılaşmak için ruhunu satmıştır, sokakta gördüğü kızı elde etmek için ruhunu satmıştır, kralın yanında önemli biri olmak için ruhunu satmıştır. Büyüyle bugüne kadar başaramadığı şeyleri yapmak için şeytana ruhunu satmıştır. Faust eninde sonunda bu işten vazgeçmeliydi ama geç oldu, ölürken vazgeçti macerasından. Az sonra kollarını masaya dayamış haliyle bir eli alnında, kurduğu hayalden sıyrılacaktır. Anlayacağınız büyü bozulmuştur.


Alıntı...