5 Eylül 2007 Çarşamba

Yalnızlıklar ve Yolculuklar

 Sonu gelmeyen telaşlar içinde oradan oraya savrulmalar... vakitsiz ayrılıklar...mesafeler...Koca bir boşluk içinde arayışlar...Duraklarda bekleyişler;kimin geleceğini bilmeden...

Yalnızlıklar...

İçinde derin bir boşluğu olan çevresinde dönüp yaklaşmaya cesaret edemediğimiz bir ağrımız...Kalabalık içindeyiz,güvendeyiz öyle hissetmemizi sağlayan o derinde yatan boşluğumuzu saran yalnızlığımız aslında...Küf kokulu duvarlarla örülmüş ağır acı meşrep kokusu vardı o boşlukta...düşmemek için sımsıkı sarılmak istedik basit ve sıradan şeylere.

Korkarız içimizdeki derin yaradan...Kime sarılmak istesek aslında o boşluğumuza sarılıyorduk...yalnızlığımıza...Aslı olmayan biri gibi yalnızlığımız...içimizdeki asıl ağrımız...yaralarımızın en derini durmadan kanayan...

Yollardayım yine sırtıma astığım yalnızlığımla...omuzlarımdaki ağır yükümle... durmadan kanayan yaramla...duraklarda iniyorum içimdeki boşluğu orada bırakıp gitmek istiyorum uzağa...istesemde kaçamıyorum ondan...Hangi şehre gitsem o boşluk benden önce orada beni bekliyor...yalnızlığım kanayan yaram...Dönüp dönüp kendimi orada buluyorum...Kimi çok sevsem onun boşluğu benden daha derin oluyor...kanayan yarası...yalnızlığı...

Kime sımsıkı sarılsam onun boşluğu içime doluyor...yalnızlığı yalnızlığıma karışıyor... Birbirimize sarıldıkça boşluk daha da derinleşiyor...büyüyor yaralarımız... Biliyoruz ne istediğimizi nereye birlikte gitmeyi düşlediğimizi...yüreklerimiz aynı yöne doğru yola çıkıyor...düşlediğimiz o yere...

Yalnızlığımız mahçup boynu bükük kalıyor düşlümüz karşısında ...orada yalnızlığa yer yok... orada kimse yalnız ve mutsuz değil...orada kimsenin yarası kanamıyor... orası sevgi dünyası...oysa yalnızlığın düşmanı sevgi...mutluluk...yalnızlıktan tek kurtuluş yeri orası...yürekler oraya doğru yola çıkıyor...yalnızlığın boynu bükük...

Herkes farkında aslında içindeki boşluğun büyüklüğünden...Hiç kimse olduğu yerden memnun değil...Herkesin gitmeyi düşlediği bir yeri var...Yüreğinin kıyısına vurduğu bir düşü var...maviler içinde huzur kenti var...

Birbirini seven yakın dostları var orada...çocuklar mutlu güler yüzlü...mutluluk mavi çocuk... saf bir sevgi çığlığı yankılanır orada...

Orada çiçekler aşk ile açar... gökyüzü mavidir.Balonlar uçuşur etrafta. Herkesin yüreğinde büyüttüğü bir yer var. çok uzakta değil.

Yanı başında.

Içinde.

Yüreğinde... 

 Alıntı

 

Hiç yorum yok: